Interpretacja wyników wskaźnika TG - co musisz wiedzieć?
Joanna Lewandowska-Bieniek
Dietetyk, diagnosta laboratoryjny i fitoterapeuta w jednym! Jej pasją jest szeroko pojęte zdrowie, które wspiera dietą oraz ziołami.
Data publikacji
12/27/2025
Joanna Lewandowska-Bieniek
Dietetyk, diagnosta laboratoryjny i fitoterapeuta w jednym! Jej pasją jest szeroko pojęte zdrowie, które wspiera dietą oraz ziołami.
Data publikacji
12/27/2025
Tyreoglobulina (TG) to białko wytwarzane wyłącznie przez komórki pęcherzykowe tarczycy, niezbędne do syntezy i magazynowania jej hormonów: tyroksyny (T4) oraz trójjodotyroniny (T3). Ta unikalna funkcja sprawia, że jest to ważny marker w diagnostyce medycznej.
Pomiar jej stężenia we krwi jest kluczowe w monitorowaniu leczenia raka tarczycy, zwłaszcza po operacyjnym usunięciu gruczołu. Badanie to jest pomocne także w diagnozowaniu schorzeń takich jak autoimmunologiczne choroby tarczycy czy wrodzona niedoczynność tarczycy u noworodków. Aby uzyskać wiarygodny obraz kliniczny, oznaczenie TG często uzupełnia się o badanie przeciwciał anty-TG, które weryfikuje, czy układ odpornościowy nie niszczy własnych komórek tarczycy.
W onkologii badanie stężenia TG ma kluczowe znaczenie, przede wszystkim w monitorowaniu zróżnicowanych form raka tarczycy (brodawkowatego i pęcherzykowego). Po całkowitym usunięciu gruczołu (tyreoidektomii) i leczeniu jodem radioaktywnym, jej poziom powinien spaść do wartości niewykrywalnych. Każdy ponowny wzrost stężenia może sygnalizować wznowę choroby lub pojawienie się przerzutów.
Badanie to zleca się również w diagnostyce innych schorzeń, takich jak choroba Gravesa-Basedowa czy stany zapalne tarczycy. W tych przypadkach podwyższony poziom TG jest skutkiem uszkodzenia komórek gruczołu.

Aby uzyskać wiarygodny wynik, na badanie TG należy zgłosić się na czczo, co oznacza powstrzymanie się od jedzenia i picia (z wyjątkiem niewielkiej ilości wody) na 8-12 godzin przed pobraniem krwi.
Należy również poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach i suplementach, gdyż mogą one wpłynąć na stężenie tyreoglobuliny. Co więcej, w dniu poprzedzającym badanie, zaleca się unikanie intensywnego wysiłku fizycznego.
Interpretacja wyników TG jest ściśle uzależniona od indywidualnej sytuacji klinicznej pacjenta. U osób zdrowych za normę przyjmuje się wartości do 55 ng/ml. Sytuacja wygląda jednak zupełnie inaczej u pacjentów po całkowitym usunięciu tarczycy z powodu raka – u nich oczekiwany poziom jest bliski zeru, a każdy jego wzrost może sygnalizować nawrót choroby.
Kluczowe dla interpretacji jest jednoczesne badanie anty-TG (przeciwciał skierowanych przeciwko tyreoglobulinie), ponieważ ich obecność może zafałszować wynik pomiaru TG, zaniżając go i maskując potencjalny nawrót choroby. Dlatego, aby uniknąć błędnej diagnozy, kompleksowa ocena musi uwzględniać oba te parametry.
Wysoki poziom anty-TG (przeciwciał przeciwtarczycowych) najczęściej wskazuje na autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, w szczególności na chorobę Hashimoto. W jej przebiegu układ odpornościowy atakuje tyreoglobulinę, wywołując przewlekły stan zapalny i stopniowe niszczenie gruczołu. Może to ostatecznie prowadzić do niedoczynności tarczycy.
Podwyższone miano przeciwciał anty-TG może również towarzyszyć chorobie Gravesa-Basedowa lub niektórym nowotworom tarczycy. Z tego powodu każdy taki wynik wymaga konsultacji z endokrynologiem.
Niski lub niewykrywalny poziom przeciwciał anty-TG to wynik prawidłowy. Świadczy on o tym, że układ odpornościowy nie atakuje komórek tarczycy, a zatem w organizmie nie toczy się aktywny proces autoimmunologiczny.
Warto jednak pamiętać, że prawidłowy poziom anty-TG nie wyklucza istnienia innych chorób tarczycy o podłożu nieautoimmunologicznym. Z kolei u pacjentów onkologicznych niski poziom tych przeciwciał jest warunkiem wiarygodnej interpretacji stężenia TG.
Badanie TG i anty-TG jest zlecane w następujących sytuacjach:
Monitorowanie raka tarczycy– regularna kontrola (co 3-12 miesięcy) po leczeniu w celu wczesnego wykrycia wznowy.
Diagnostyka chorób autoimmunologicznych– głównie przy podejrzeniu choroby Hashimoto lub Gravesa-Basedowa.
Ocena stanu tarczycy– kontrola po terapii jodem radioaktywnym i ocena metaboliczna gruczołu.
Diagnostyka różnicowa– przy podejrzeniu schorzeń współistniejących, takich jak cukrzyca typu I, niedokrwistość złośliwa czy toczeń.
Planowanie ciąży– u kobiet z czynnikami ryzyka chorób tarczycy.
Na wynik badania TG czeka się zazwyczaj od 2 do 7 dni roboczych, choć ostateczny czas zależy od konkretnego laboratorium.