Co to jest prolaktyna?
Prolaktyna (PRL) jest hormonem peptydowym wydzielanym przez przedni płat przysadki. Jej główną funkcją jest inicjacja i utrzymanie wydzielania mleka przez gruczoły sutkowe w okresie laktacji. Drażnienie brodawek przez ssące dziecko stymuluje dalsze wydzielanie prolaktyny i zapewnia ciągłą produkcję mleka. Natomiast jeśli po porodzie kobieta nie karmi piersią, stężenie prolaktyny wraca do niższych stężeń sprzed ciąży. W mniejszych ilościach prolaktyna może być również wytwarzana przez inne narządy, takie jak m.in. macica (u kobiet), gruczoł piersiowy lub prostata (u mężczyzn).
Innymi funkcjami prolaktyny jest m.in.
- luteotropowy wpływ na działanie jajników czyli pobudzanie tworzenia się progesteronu w ciałku żółtym,
- udział w odpowiedzi immunologicznej przez stymulowanie różnicowania się komórek układu odpornościowego,
- wpływ na funkcję jąder oraz czynność plemników u mężczyzn,
- udział w reakcji organizmu na stres,
- regulacja gospodarki wodno-elektrolitowej.
Kto powinien wykonać badanie?
Kobiety, gdy obserwuje się:
- brak miesiączki,
- brak miesiączki połączony z mlekotokiem,
- niepłodność,
- ból lub dyskomfort podczas stosunku płciowego,
- wzrost włosów w nietypowych miejscach na ciele i twarzy,
- spadek libido.
Mężczyźni, gdy obserwuje się:
- spadek libido,
- impotencja,
- ginekomastia (rozrost gruczołu mlekowego),
- abnormalny brak owłosienia na ciele i twarzy,
- niepłodność.
Ponadto, gdy występują:
- zaburzenia widzenia,
- niewyjaśniony ból głowy,
- trądzik,
- opóźnione dojrzewanie płciowe,
- opóźniony rozwój narządów płciowych.
Sprawdź jak łatwe i komfortowe może być pobranie w domu!
Kiedy i jak często wykonywać badanie
Badanie wykonuje się najczęściej w przypadku objawów sugerujących nadmiar prolaktyny. U kobiet w przypadku umiarkowanego wzrostu stężenia tego hormonu (wartości nieprzekraczające 2-krotności górnej granicy referencyjnej) obserwuje się spadek libido i zaburzenia miesiączkowania. Przy większym wzroście może dojść do braku miesiączki, niepłodności, mlekotoku i objawów osteoporozy. W przypadku hiperprolaktynemii u mężczyzn może występować spadek libido, ginekomastia (rozrost gruczołu piersiowego), impotencja i objawy osteoporozy. Badanie zaleca się również przy zaburzeniach dojrzewania płciowego.
Jak się przygotować do badania prolaktyny?
Przed pobraniem krwi:
• Pobranie krwi najlepiej wykonać w godzinach porannych (od 7 do 10 rano), na czczo (12 godzin od ostatniego posiłku), po nocnym odpoczynku oraz bez palenia papierosów. U niemowląt i małych dzieci dopuszczalne jest podanie lekkiego posiłku przed pobraniem, o ile lekarz nie zalecił inaczej.
• Nie należy wykonywać wcześniej wysiłku fizycznego, a przed pobraniem krwi odpocząć kilka minut.
• Pacjent powinien powstrzymać się od picia kawy, herbaty oraz napojów słodzonych przez co najmniej 12 godzin przed pobraniem krwi. Przed badaniem wskazane jest wypicie szklanki wody.
• 2-3 dni przed badaniem nie spożywać alkoholu, unikać nadmiernego wysiłku fizycznego, nie spożywać obfitych posiłków.
• Stosunek płciowy i drażnienie brodawek sutkowych pobudza wydzielanie prolaktyny, więc do kilkunastu godzin przed pobraniem należy zachować wstrzemięźliwość seksualną.
• U kobiet badanie należy wykonywać w pierwszej fazie cyklu.
• Jeśli pacjent przyjmuje jakieś leki, należy zgłosić to przed pobraniem krwi. Jeśli istnieje taka możliwość, należy wstrzymać się z przyjęciem leków do czasu pobrania krwi.
Czynniki, które mogą mieć wpływ na wynik badania prolaktyny?
Pora badania: zaleca się wykonanie testu między 8:00 a 10:00 rano.
Wysiłek fizyczny: zaleca się odpoczywać około 30-40 minut przed pobraniem krwi.
Nie należy pobierać krwi po badaniu ginekologicznym, stresujących sytuacjach lub stymulacji gruczołu sutkowego (np. po karmieniu piersią).
Stosunek płciowy: może zawyżać wynik.
Alkohol: może zawyżać wynik.
Leki: niektóre leki antykoncepcyjne, leki na ciśnienie krwi i leki przeciwdepresyjne mogą wpływać na wyniki i należy je odstawić przed wykonaniem badania po konsultacji z lekarzem.
Hiperprolaktynemia (podwyższony poziom prolaktyny):
Gruczolak przysadki, który wydziela prolaktynę w sposób niekontrolowany, nie poddający się fizjologicznym mechanizmom regulacyjnym.
Leki: doustne środki antykoncepcyjne i hormonalna terapia zastępcza, metoklopramid, metyldopa, neuroleptyki, leki przeciwdrgawkowe, leki przeciwdepresyjne, leki obniżające ciśnienie, leki znieczulające i przeciwhistaminowe oraz opioidy.
Stres, a nawet strach przed pobraniem mogą zawyżyć wynik.
Choroby podwzgórza.
Pierwotna niedoczynność tarczycy.
Pierwotna niedoczynność kory nadnerczy.
Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.
Przewlekła niewydolność wątroby i nerek.
Zespół policystycznych jajników.
Hipoprolaktynemia (niski poziom prolaktyny):
Niskie stężenia prolaktyny występują rzadziej i zwykle nie są wskazaniem do leczenia, jednak mogą być objawem niewydolności przysadki mózgowej.
Normy i interpretacja wyników badania prolaktyny
Dzieci przed okresem pokwitania: 1-15 ng/ml
Kobiety przed menopauzą: 5-20 ng/ml
Mężczyżni dorośli: 5-15 ng/ml
Próg wartości patologicznej został ustalony na 25 ng/ml.
Czasami wyniki wyrażone sa w jednostkach międzynarodowych. Współczynnik przeliczeniowy w zależności od zastosowanych odczynników wynosi 1 ng = 21-36 uj./ml.
W przypadku wyniku granicznego, zaleca się powtórzenie badania w innym dniu lub kilkukrotne oznaczenie co 15-20 minut. Pozwoli to na wykluczenie wpływu pulsacyjnego wydzielania prolaktyny.
Ciąża i karmienie:
W okresie ciąży stężenie prolaktyny wzrasta aż do wartości 250 ng/ml na krótko przed porodem.
Po porodzie, jeśli kobieta nie karmi piersią, stężenie prolaktyny normalizuje się w ciągu 2 tygodni, a jeśli karmi, każde karmienie wywołuje szczytowe wydzielanie hormonu, którego amplituda maleje z czasem, tak że w 3 miesiące po rozpoczęciu karmienia piersią stężenie prolaktyny powraca do poziomu prawidłowego.
Jeśli u pacjenta bez objawów hiperprolaktynemii występuje wysokie stężenie prolaktyny, należy wziąć pod uwagę makroprolaktynemię. Makroprolaktyna to cząsteczka prolaktyny związana z przeciwciałami. Nie ma ona znaczenia klinicznego, ponieważ ma słabą aktywność biologiczną jednak reaguje z odczynnikami wykorzystywanymi w standardowych metodach oznaczania prolaktyny co prowadzi do wyników fałszywie dodatnich. Aby potwierdzić występowanie takich cząsteczek, próbkę surowicy należy poddać działaniu 25% glikolu polietylenowego, który wytrąci makroprolaktynę. U pacjentów z makroprolaktynemią stężenie prolaktyny może się różnić nawet kilkukrotnie w zależności od użytej metody.
Możliwe przyczyny odchyleń od normy wyników badania prolaktyny
- Ciąża ↑
- Przyjmowanie leków ↑
- Zmniejszona funkcja tarczycy ↑
- Gruczolak przysadki ↑
Czy wiesz, że... Niski poziom prolaktyny może wynikać z wielu różnych chorób. Jest to jednak bardzo rzadki stan i występuje u osób z ograniczoną czynnością przysadki mózgowej.
Może prowadzić również do niewystarczającej podaży mleka po porodzie.
Większość osób z niskim poziomem prolaktyny nie ma żadnych dolegliwości, ale badania pokazują, że mogą być bardziej podatne na infekcje.
Powiązane badania – co jeszcze warto zbadać?
Makroprolaktyna
Kreatynina
TSH
Sprawdź, jakie badania warto wykonać razem z badaniem poziomu prolaktyny!
Artykuły powiązane z badaniem
Diagnostyka chorób tarczycy
Aby pośpiech związany z dotarciem do laboratorium nie wpłynął na wyniki badań, zachęcamy do skorzystania z pobrania krwi lub wymazu w domu za pomocą aplikacji Home Lab.