Co to jest ferrytyna?
Ferrytyna to białko magazynujące żelazo w organizmie. Stanowi swoisty „magazyn” – wiąże i przechowuje żelazo w formie nieaktywnej, zabezpieczając organizm przed jego niedoborem lub toksycznym nadmiarem. Największe ilości ferrytyny znajdują się w wątrobie, śledzionie, szpiku kostnym i mięśniach, jednak niewielka ilość krąży również we krwi – i to właśnie ten poziom oznaczany jest laboratoryjnie.
Poziom ferrytyny w surowicy odzwierciedla zapasy żelaza w organizmie, dlatego jest kluczowym parametrem w diagnostyce niedoboru żelaza, anemii z niedoboru żelaza, ale także przewlekłych stanów zapalnych, chorób autoimmunologicznych czy nowotworów. Ferrytyna to nie tylko magazyn żelaza – jest również tzw. białkiem ostrej fazy, co oznacza, że jej poziom może wzrastać w odpowiedzi na stan zapalny, infekcję czy uraz, niezależnie od rzeczywistego poziomu żelaza w organizmie. Z tego powodu wynik ferrytyny zawsze powinien być interpretowany w kontekście innych badań laboratoryjnych oraz stanu klinicznego pacjenta.
Zbyt niski poziom ferrytyny najczęściej wskazuje na niedobór żelaza, nawet zanim pojawią się zmiany w morfologii krwi (np. obniżenie hemoglobiny). Z tego powodu ferrytyna jest najczulszym wskaźnikiem niedoboru żelaza i może pomóc wykryć problem na bardzo wczesnym etapie – zanim dojdzie do rozwinięcia się pełnoobjawowej anemii z niedoboru żelaza. Wczesne wykrycie i uzupełnienie żelaza może zapobiec spadkowi wydolności fizycznej, przewlekłemu zmęczeniu, zaburzeniom koncentracji i osłabieniu odporności.
Z kolei wysoki poziom ferrytyny może być sygnałem przewlekłego stanu zapalnego, zakażenia, a także czynnościowym niedoborem żelaza w przypadku chorób przewlekłych lub nadmiarem żelaza w organizmie. Ferrytyna może być podwyższona w hemosyderozie lub hemochromatozie – chorobie związanej z nadmiernym wchłanianiem i odkładaniem się żelaza w narządach. Wzrost stężenia ferrytyny może być również obserwowany w przypadku chorób wątroby, cytolizy (rozpadu) komórek wątroby, alkoholizmu, chorób metabolicznych czy nowotworowych.
Kto powinien wykonać badanie ferrytyny?
- Osoby z podejrzeniem niedoboru żelaza lub anemii (np. osłabienie, zmęczenie, bladość skóry, łamliwość paznokci, wypadanie włosów, duszność wysiłkowa)
- Osoby na diecie eliminacyjnej, wegańskiej lub wegetariańskiej – ryzyko niedoborów żelaza jest wyższe
- Osoby spożywające nadmierne ilości kawy, herbaty, wapnia, fosforanów, szczawianów i fitynianów, które utrudniają wchłanianie żelaza
- Osoby w stanach niedożywienia lub zaburzeń wchłaniania (np. w stanie po usunięciu żołądka, w zakażeniu Helicobacter pylori, zapaleniu żołądka, w chorobach jelit m.in. w celiakii, chorobie Leśniowskiego-Crohna, SIBO, obecności pasożytów w przewodzie pokarmowym)
- Kobiety z obfitymi i/lub wydłużonymi krwawieniami miesiączkowymi (także w przebiegu endometriozy lub obecności mięśniaków)
- Osoby z przewlekłymi krwawieniami (np. krwawienia z nosa, dziąseł, przewodu pokarmowego, obecność owrzodzeń żołądka, dwunastnicy lub odbytu, nowotwory)
- Osoby po urazach lub operacjach z utratą krwi
- Kobiety w ciąży, karmiące piersią oraz planujące ciążę – z uwagi na zwiększone zapotrzebowanie na żelazo
- Osoby z przewlekłymi stanami zapalnymi, chorobami autoimmunologicznymi, chorobami nerek lub nowotworami – ferrytyna może być podwyższona jako białko ostrej fazy i wymaga interpretacji w kontekście klinicznym
- Osoby stosujące leki, takie jak glikokortykosteroidy czy niesteroidowe leki przeciwzapalne, które mogą powodować krwawienie z przewodu pokarmowego
- Osoby z nieprawidłowymi wynikami morfologii krwi (np. niskie MCV, MCH, obniżona hemoglobina)
- Pacjenci z podejrzeniem hemochromatozy (gdy ferrytyna jest przewlekle podwyższona)
- Osoby z dużą aktywnością fizyczną i sportowcy
- Dzieci i młodzież w okresie intensywnego wzrostu
Sprawdź jak łatwe i komfortowe może być pobranie w domu!


Kiedy i jak często badać ferrytynę?
-
Przy podejrzeniu niedoboru żelaza – niezależnie od poziomu hemoglobiny
-
W trakcie leczenia suplementami żelaza – w celu oceny skuteczności terapii (zwykle co 2–3 miesiące)
-
Profilaktycznie – raz na 1–2 lata, szczególnie u kobiet miesiączkujących i osób na dietach roślinnych
-
W chorobach przewlekłych lub autoimmunologicznych – według zaleceń lekarza
Jak często badać ferrytynę?
-
Przy podejrzeniu niedoboru żelaza lub anemii – ferrytynę warto oznaczyć już przy pierwszych objawach, takich jak przewlekłe zmęczenie, bladość skóry, duszność czy wypadanie włosów.
-
W trakcie suplementacji żelaza – kontrolę poziomu ferrytyny wykonuje się zazwyczaj co 2–3 miesiące, aby ocenić skuteczność leczenia i uzupełnienie zapasów.
-
Profilaktycznie u kobiet miesiączkujących, wegetarian, wegan i osób z chorobami przewodu pokarmowego – badanie ferrytyny warto wykonywać co 1–2 lata, nawet przy prawidłowej morfologii.
-
U osób z chorobami przewlekłymi i autoimmunologicznymi (np. Hashimoto, RZS, SLE) – ferrytynę warto monitorować okresowo, ponieważ jej poziom może być zaburzony przez przewlekły stan zapalny.
-
Przy podejrzeniu hemochromatozy (nadmiaru żelaza) – ferrytynę oznacza się cyklicznie, często razem z transferyną i wysyceniem transferryny.
Warto pamiętać, że ferrytyna powinna być interpretowana razem z CRP lub OB, ponieważ jako białko ostrej fazy może być fałszywie zawyżona w przebiegu infekcji lub stanu zapalnego.
Jak się przygotować do badania ferrytyny?
• Badanie wykonuje się na czczo (minimum 8 godzin bez jedzenia, można pić wodę)
• Najlepiej wykonać badanie w godzinach porannych
• Unikać intensywnego wysiłku fizycznego w dniu poprzedzającym badanie
• Jeśli przyjmujesz suplementy żelaza – odstaw je minimum 24–48 godzin przed badaniem (zgodnie z zaleceniami lekarza)
• W przypadku ostrych infekcji (np. przeziębienie) wynik może być fałszywie zawyżony
Normy i interpretacja wyników badania ferrytyny
Orientacyjnie wartości prawidłowe wynoszą:
- Kobiety – 15-150 ng/ml
- Mężczyźni - 30–400 ng/ml
- Dzieci 30-140 ng/ml
- Kobiety w ciąży > 30 ng/ml (optymalnie > 70 ng/ml w II–III trymestrze)
Normy mogą różnić się między laboratoriami i są zależne od metody analizy próbki.
Możliwe przyczyny odchyleń od normy:
- Niedobór żelaza ↓
- Anemia z niedoboru żelaza ↓
- Obfite miesiączki ↓
- Dieta uboga w żelazo ↓
- Krwawienia przewodu pokarmowego ↓
- Zespół złego wchłaniania (np. celiakia, SIBO) ↓
- Ciąża (szczególnie II i III trymestr) ↓
- Przewlekły stan zapalny (np. Hashimoto, RZS, SLE) ↑
- Hemochromatoza (nadmiar żelaza) ↑
- Choroby wątroby (np. stłuszczenie wątroby, zapalenie wątroby) ↑
- Zakażenia ↑
- Nowotwory ↑
- Zespół metaboliczny, otyłość ↑
- Nadmierna suplementacja żelaza ↑
Czy wiesz, że...
Ferrytyna jest białkiem ostrej fazy – jej poziom wzrasta w stanach zapalnych, dlatego przy jednoczesnym niedoborze żelaza i stanie zapalnym ferrytyna może dawać fałszywie prawidłowy lub podwyższony wynik.
Dlatego najlepiej interpretować wynik ferrytyny razem z CRP lub OB – jeśli są podwyższone, ferrytyna może być zawyżona.
Optymalny poziom ferrytyny przy suplementacji żelaza to ok. 70–100 ng/ml – wtedy uznaje się, że zapasy żelaza są wystarczające.
Nawet przy prawidłowej morfologii krwi można mieć znacznie obniżony poziom ferrytyny i objawy niedoboru żelaza.
Niski poziom ferrytyny może wpływać na nastrój, koncentrację, pracę tarczycy, a nawet płodność.
Powiązane badania – co jeszcze warto zbadać?
- Morfologia krwi z rozmazem
- Żelazo
- Transferyna
- UIBC
- TIBC
- Wysycenie transferyny żelazem (TSAT)
- CRP / OB
- Witamina B12
- Kwas foliowy
Artykuły powiązane z badaniem
Morfologia krwi z rozmazem
Anemia
Aby pośpiech związany z dotarciem do laboratorium nie wpłynął na wyniki badań, zachęcamy do skorzystania z pobrania krwi lub wymazu w domu za pomocą aplikacji Home Lab.
